Elk jaar wordt LILAC: The Information Literacy Conference gehouden in de week voor Pasen. Britse scholen hebben rond Pasen twee weken vrij, dus dan is er genoeg ruimte op de universiteit om een conferentie van deze grootte te organiseren! Dit keer was het karakteristieke Leeds gaststad. De meeste deelnemers waren verbonden aan Britse universiteiten of organisaties, maar we hebben ook andere Nederlandse deelnemers gespot!
Bij de conferentie was er veel aandacht voor AI. Op de eerste dag een panel sessie over AI en information literacy, en op dag twee was er een keynote van Maha Bali over AI literacy. Ook in de parellelsessies kwamen genoeg best practices voorbij rondom (generatieve) AI. In de sessie ‘Humans are still needed: developing Newcastle University’s approach to AI’ was het vooral interessant om te zien dat andere universiteiten en universiteitsbibliotheken dezelfde uitdagingen en problemen hebben als wij, hoe zij AI literacy in hun information literacy aanbod embedden en de vraag waar je grens trekt als het gaat om het gebruik van AI tools en academic misconduct.
Er volgde de algemene introductie van de conferentie met 50 jaar information literacy (de term!) en een key note panel, over, jawel, AI. De sprekers waren interessant, maar ook niet erg oneens. Iedereen is nog een beetje op zoek lijkt het.
Na een warme lunch Anna-Lena Hoh (Maastricht University) aan de beurt. In een interessante sessie over Plagiarism and AI tools. Als je je al hebt afgevraagd waarom Anna Lena als digital literacy expert afreist naar een conferentie over information literacy, is het antwoord een presentatie over het embedden van digital en information literacy inclusief aspecten van AI in het onderwijs en hoe dat kan gaan zonder dat er een groot conflict ontstaat (‘the battle of the literacies’). In deze presentatie ging ze eerst kort in op de theorie erachter, maar vooral ook hoe men dat op praktische wijze kan oplossen en vorm geven. Hier zijn de slides van deze sessie.
Een andere presentative was van twee Amerikaanse neurodivergente dames over ‘Teaching AI ethics and information literacy through scaffolded assignments’. Zij gebruikten in hun sessie veel digitale technologie om input te krijgen. Vooral interessant was hun tip om de Goblet tools te testen en te gebruiken. Dit is een online tool waar je grote taken kunt laten opsplitsen in kleinere stapjes, een tekst professioneler kunt laten schrijven en ander aspecten die voor neurodivergente personen interessant kunnen zijn. Ook voor niet neurodivergente mensen een aanrader om even te bekijken!
De keynote op dag 2 was van Maha Bali. Zij is Professor bij de Amerikaanse Universiteit in Cairo, en hield, ondanks dat het online was en ze aan de Ramadan deed, een hele interessante sessie voor een volle collegezaal in Leeds. Haar onderwerp was Critical AI literacy. Vooral haar niet-westers perspectief op aspecten van AI tools was erg verhelderend (blijkbaar moet een ziekenhuis en kruis hebben om door een AI tool te worden herkent, maar je kunt je voorstellen dat er heel veel ziekenhuizen buiten de christelijke sfeer bestaan, en dan zonder kruis, voor meer informatie hier een blogpost van haar). Haar kritische blik op AI sloot goed aan bij mijn eigen visie hierover, en ze gaf gelukkig ook wat handvatten om dit te onderwijzen en deel hiervan gebruik ik nu ook in mijn onderwijs.
Op naar de derde en laatste dag, die begon met onder andere een sessie van Jane Secker. Zij deelde haar ervaring en reflecties van haar cursus: Digital Literacies and Open Practice. De sessie was interessant, naast professor is Jane in London is namelijk ook de voorzitter van LILAC en heeft veel gepubliceerd over het embedden van digital literacy, OER en copyright! Het was een rustige sessie en het vragenuurtje werd een beetje emotioneel. Zij gaf ons de opdracht een reflectiebrief te schrijven aan ons eigen ik net toen de covidpandemie startte, eigenlijk om te laten zien hoe snel wij digitale vaardigheden hebben opgepakt en om ons eigen ik moed te maken. Echter, kwamen nog veel meer en andere emotionele verhalen naar voren. Blijkbaar moeten we dit trauma allemaal nog op een goede manier verwerken. Gelukkig was de keynote op dag 3 hoopvoller!
De keynote deze keer was van Andy Walsh, die zichzelf een playbrarian noemt. Hij is zelf neurodivergent en hij liet ons op speelse wijze zien hoe dat voelt door de zaal een laola wave te laten doen. Hij wilde laten zien hoe je speel/game kunt inzetten om speel en leren te faciliteren. Naast het inzetten van speel, pleitte hij ook voor compassionate pedagogy. Wel interessant om verder over na te denken.
Uiteraard waren er ook genoeg andere interessante onderwerpen, zoals Using memes in information literacy instruction, Accessibility 101, en Information LGBTQIA+ disinformation.
Al met al was een hele leerzame en intensieve conferentie met hele interessante en kleurrijke mensen!
Het volledige programma is hier te vinden.
Een overzicht van alle presentaties met abstracts vind je hier: Document met de abstracts
Alle slides zijn gedeeld op Slideshare
Op de Information Literacy Weblog van Sheila Webber vind je ook verslagen van diverse sessies: Information Literacy Weblog
Volgend jaar is de conferentie van 14-16 april, in Cardiff: Lilacconference.com/
Dit verslag is een bundeling van een verslag van Anna Lena Hoh (Universiteit Maastricht) en Nikki Hooijerink (Hogeschool Van Arnhem en Nijmegen)